بهینه سازی مصرف سوخت در سیستم ها و وسائل حمل و نقل

 بهینه سازی مصرف سوخت در سیستم ها و وسائل حمل و نقل
بخش حمل و نقل با توجه به آمار و اطلاعات موجود یکی از بزرگترین بخش های مصرف کننده انرژی بوده و نیز عمده ترین مصرف کننده فرآورده های نفتی به شمار می رود که دارای رشد مصرف فزاینده ای نیزنسبت به سالهای قبل می باشد ، به طوری که رشد مصرف سالیانه انرژی در این بخش از 5/12 میلیون بشکه در سال 1346 ، به 273.79 میلیون بشکه در سال 87 (9/21 برابر) رسیده است. با توجه به فرصت های موجود جهت کاهش روند رشد بالای مصرف فرآورده های نفتی در بخش حمل و نقل و افزایش کارایی در مصرف سوخت در بخش مذکور، مدیریت بهینه سازی مصرف سوخت در بخش حمل و نقل، دراوایل سال 1380 در شرکت بهینه سازی مصرف سوخت تشکیل و فعالیت خود را در پنج امور شامل امور بهبود روشهای حمل و نقل، امور فناوری خودروهای سبک، امور فناوری خودروهای سنگین، امور بهبود و توسعه سوخت و امور تدوین استاندارد، تدوین معیار و ممیزی مصرف سوخت آغاز نمود. محور اول فعالیت های مدیریت بهینه سازی مصرف سوخت در بخش حمل و نقل در واقع کاهش روند مصرف فرآورده های نفتی در بخش حمل و نقل و نیز کاهش حجم آلاینده های تولیدی ناشی از کاربرد سوخت در این بخش و بعنوان هدف ثانوی بوده است. کل مصرف نهایی انرژی در سال 87 معادل 1187.4 میلیون بشکه معادل نفت خام بوده است که بخش حمل و نقل از این مقدار 23.06% معادل 273.79 میلیون بشکه معادل نفت خام را به خود اختصاص داده است. بخش حمل و نقل در سال 1387 با مصرف47.24% از کل فرآورده های نفتی (معادل 262.44 میلیون بشکه معادل نفت خام) ، 51.18% از کل یارانه فرآورده های نفتی (معادل 190041.581 میلیارد ریال) را به خود اختصاص داده است    
 
سیاست های اجرایی بهینه سازی انرژی در بخش حمل و نقل      
 

•  تبیین خط مشی های بلند مدت، میان مدت و کوتاه
•  تعیین اولویت ها و ارائه طرح ها و پروژه های قابل اجرا
•  تدوین معیارها، استانداردها و برچسب های انرژی
•  حضور در کارگروههای مربوط به بخش حمل و نقل
•  حضور فعال و موثر در نهادها و ارگانهای مرتبط با حمل و نقل
•  بررسی مصرف سوخت خودروهای وارداتی
•  بررسی کیفیت و تعیین وضعیت سوخت های تولیدی
•  بررسی وضعیت ناوگان خودرویی سبک و سنگین
•  بررسی وضعیت ترافیک در حمل و نقل درون و برون شهری
•  توجه به ترکیب شیوه های حمل و نقلی مختلف